نقد و آنالیز فیلم علاءالدین ، Aladdin - وبلاگ قطب نما

به گزارش وبلاگ قطب نما، کارگردان: گای ریچی. بازیگران و صداپیشگان: ویل اسمیت (جنی/ مارینر)، منا مسعود (علاءالدین)، نائومی اسکات (شاهدخت یاسمین)، مروان کنزاری (جعفر). 130 دقیقه. درجه نمایشی:.PG

شکست خورده و ناپیروز!

شرکت دیزنی حدود ده سال است که خط مشی فراوریی جدیدی را در دستور کار قرار داده و آن تبدیل فیلم های کلاسیک انیمیشن دیزنی به فیلم های زنده (یا به اصطلاح لایو - اکشن) است. این رویکرد فراوریی فارغ از چند فیلم ناپیروز، در مجموع به اهداف مورد نظر مدیران دیزنی دست یافته است. علاءالدین تازه ترین فیلم انیمیشن دیزنی است که به فیلم زنده تبدیل شده است. انیمیشن علاءالدین بیست و هفت سال پیش به کارگردانی مشترک جان ماسکر و ران کلمنتس، با صداپیشگی رابین ویلیامز و موسیقی آلن منکن و هاوارد اشمن یک پیروزیت تمام عیار بود.

برگ برندهٔ فیلم صداپیشگی رابین ویلیامز در نقش جنی غول چراغ بود. ویلیامز با بداهه کاری های عنان گسیختهٔ خود کاری کرد که استودیو صحنه های تازه ای برای فیلم اش فراوری کند. قطعاً اگر رابین ویلیامز زنده بود در فیلم حاضر مجدداً به جای جنی حرف می زد. اما حالا که ویلیامز مرده و در دسترس نیست این وظیفه به ویل نامیت محول شده است. نامیت پرتحرک، بامزه و حاضرجواب است اما به پای رابین ویلیامز نمی رسد. نامیت مخصوصاً مواقعی کم می آورد که به تقلید از صداپیشگی ویلیامز رو می آورد.

قصهٔ علاءالدین 2019 درست شبیه علاءالدین 1992 است. اینطور احساس می گردد که سازندگان فیلم دقیقاً در چارچوب هایی کار نموده اند که از طرف مدیران استودیو برای آنها معین و معین شده بوده است. و البته باید ابراز تعجب کرد از گزینش گای ریچی، کارگردان انگلیسی، برای ساختن علاءالدین. ریچی در زمینهٔ کارگردانی فیلم های فانتزی تجربهٔ قابل توجهی ندارد اما به رغم این واقعیت برای کارگردانی فیلم انتخاب شده است. قصهٔ فیلم که برگرفته از کتاب هزار و یک شب است در یک شهر خیالی در خاورمیانه به نام آگرابا (عقربه) رخ می دهد. در این شهر سارق خرده پایی به نام علاءالدین (منا مسعود) به همراه میمون اهلی اش زندگی می نماید. سپس با شاهدخت ینامین (نائومی اسکات) آشنا می شویم که یکجورهایی گرایشات فمینیستی و دموکراتیک دارد. یکی از علایق شاهدخت ینامین این است که لباس مبدل بپوشد و به وسط مردم عادی شهر برود و با آنها حشر و نشر کند. شاهدخت ینامین در یکی از همین دیدارهایش از شهر دچار دردسر می گردد اما علاءالدین که در صحنه حضور دارد وی را نجات می دهد.

علاءالدین که گمان می نماید ینامین در کاخ سلطنتی به حرفهٔ خدمتکاری مشغول است، یک دل نه صد دل عاشق او می گردد. علاءالدین برای تماشا ینامین به کاخ می رود و در اینجا متوجه می گردد که او نه خدمتکار که شاهدخت است. همزمان جعفر (مروان کنزاری) وزیر بدجنس دربار به این فکر می افتد که از وجود علاءالدین به نفع خود استفاده کند. جعفر به علاءالدین پیشنهاد می نماید که به یک غار اسرارآمیز برود و چراغ جادویی را که در آنجاست برایش بیاورد. جعفر به علاءالدین قول می دهد که اگر در انجام این مأموریت پیروز گردد پول بسیار زیادی به او بدهد. علاءالدین با امید به این که پولدار گردد و از این طریق بتواند محبت شاهدخت ینامین را به خودش جلب کند راهی غار می گردد. کمی بعد علاءالدین به چراغ جادو دست می یابد و این شروع آشنایی او با جنی غول چراغ جادو (با صدای ویل نامیت) است؛ غولی که می تواند سه آرزوی صاحب اش را برآورده سازد و …

استفاده از تصویرسازی های کامپیوتری در فیلم علاءالدین آزاردهنده است. حداقل توقع این بود که در یک فیلم زنده که از روی یک انیمیشن کامپیوتری ساخته شده کامپیوتر کمتری وجود داشته باشد. متأسفانه فیلمساز حتی برای از کار درآوردن صحنه های کوه و دشت و ساختمان هم به کامپیوتر و CGI متوسل شده است! هیچ ابداع و ابتکاری در بازسازی این انیمیشن کلاسیک دیده نمی گردد.

بازی افتضاح مروان در نقش جعفر لطمات جبران ناپذیری به فیلم زده است و مدت زمان طولانی فیلم (که سی دقیقه از نسخهٔ انیمیشنی بیشتر است) جز افزودن بر ملال و خستگی تماشاگر فایدهٔ دیگری ندارد. با این تفاسیر، فیلم علاءالدین را باید جزو آثار شکست خورده و ناپیروز دیزنی در خط فراوری انیمیشن هایش به فیلم های زنده تلقی کرد.

منبع: مجله دنیای تصویر