همه آنچه باید درباره لکنت زبان بدانید؛ از علل بروز تا راه چاره های درمانی - وبلاگ قطب نما

به گزارش وبلاگ قطب نما، لکنت زبان عارضه ای است که در سنین 2 تا 6 سالگی بروز می نماید و هرچه روند درمان زودتر انجام گردد احتمال بازگشت آن کمتر است.

به گزارش خبرنگار لکنت زبان نوعی اختلال گفتاری است که با علائمی مانند ادای کلمات، صدا ها یا هجا های مکرر و بریده بریده سخن گفتن همراه است. طبق اعلام موسسه ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی (NIDCD)، لکنت زبان حدود 5 تا 10 درصد از کل بچه ها را تحت تأثیر قرار می دهد که بیشتر آن ها در سنین بین 2 تا 6 سالگی هستند.

لکنت زبان در بیشتر بچه ها تا بزرگسالی ادامه نخواهند یافت و این عارضه به طور معمول، با رشد کودک، متوقف می گردد. همچنین درمان سریع می تواند به جلوگیری از لکنت زبان در بزرگسالی یاری کند.

اگرچه لکنت زبان در بیشتر موارد همزمان با رشد کودک بهبود می یابد، اما طبق اعلام NIDCD، 25 درصد بچه های که لکنت آن ها در کودکی بهبود نمی یابد، همچنان در بزرگسالان مبتلا به این اختلال باقی می مانند.

خوراکی های ضد پیری که پوست را مثل مروارید درخشان می نماید

انواع لکنت زبان

سه نوع لکنت زبان وجود دارد. در نوع اول که بیشتر در بچه ها کمتر از 5 سال و به ویژه در مردان دیده می گردد، همچنانکه توانایی های گفتاری و زبانی در فرد در حال شکل گیری است ایجاد می گردد. این نوع معمولاً بدون درمان رفع می گردد. نوع دوم با منشا عصبی است و وجود ناهنجاری در انتقال سیگنال بین مغز و اعصاب یا ماهیچه ها باعث این نوع می گردد. در نوع سوم که روان شناختی است از بخشی از مغز سرچشمه می گیرد که حاکم بر تفکر و استدلال است.

علائم لکنت زبان

لکنت زبان با کلمات، صدا ها یا هجا های مکرر و اختلال در روند عادی گفتار معین می گردد. به عنوان مثال، یک شخص ممکن است یک حرف صامت را تکرار کند و یا ممکن است در بیان بعضی صدا ها یا آغاز یک جمله دچار مشکل گردد.

استرس ناشی از لکنت زبان می تواند به صورت علائمی مانند تغییرات جسمی نظیر لک های صورت، لرزش لب، پرش بیش از حد چشم و ناامیدی برای برقراری ارتباط، درنگ یا مکث قبل از آغاز صحبت، امتناع از صحبت کردن و تکرار صدا های اضافی یا کلمات به جملات بروز کند.

روابط اجتماعی و محیط های پراسترس می توانند احتمال لکنت زبان را افزایش دهند وسخنرانی عمومی برای کسانی که لکنت زبان دارند می تواند چالش برانگیز باشد.

چه عواملی باعث لکنت می گردد؟

چندین دلیل احتمالی برای بروز لکنت وجود دارد که بعضی از آن ها شامل سابقه خانوادگی، تنش در محیط خانواده، اختلالات نوروفیزیولوژی و رشد در دوران کودکی، صدمات مغزی که ممکن است در اثر سکته مغزی ایجاد گردد و لطمه شدید عاطفی است.

لکنت چگونه تشخیص داده می گردد؟

یک آسیب شناس زبان گفتار می تواند به تشخیص لکنت یاری کند وهیچ آزمایش تهاجمی دیگری لازم نیست.

به طور معمول، شما یا فرزندتان می توانید علائم لکنت زبان را توصیف کنید و یک آسیب شناس زبان گفتار می تواند میزان لکنت زبان شما یا فرزندتان را ارزیابی کند.

لکنت چگونه درمان می گردد؟

همه بچه های که لکنت زبان دارند نیازی به درمان ندارند، زیرا لکنت ناشی از اختلالات رشدی معمولاً با گذشت زمان رفع می گردد. گفتار درمانی برای بعضی از بچه ها گزینه ای مناسب است. گفتاردرمانی می تواند اختلالات گفتاری را کاهش دهد و عزت نفس فرزند شما را بهبود ببخشد و بر تشویق فرد و نظارت بر میزان گفتار، انجام تمرین های تنفس و تقویت حنجره و کنترل الگو های گفتاری متمرکز است.

بهترین نامزدها برای گفتاردرمانی افرادی هستند که سه تا شش ماه لکنت دارند، افرادی که به دلیل مسائل عاطفی دچار لکنت زبان شده اند و افرادی که سابقه خانوادگی دارند. والدین همچنین می توانند از تکنیک های درمانی استفاده نمایند تا به فرزند خود یاری نمایند که نسبت به لکنت زبان خودآگاهی کمتری داشته باشد. داشتن صبر و حوصله بسیار مهم است، زیرا گذشت زمان به بهبود این عارضه یاری می نماید.

لکنت ارتباطی با هوش ندارد؛ فردی که لکنت دارد فردی کم هوش نیست و هیچ درمان معجزه آسا و یک شبه ای برای لکنت وجود ندارد، لکنت قابل درمان است، اما درمان لکنت در سنین پایین، موثر و پایدار است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان