درمان گروهی از سرطان های خون با یاری روشی مبتنی بر سلول درمانی
به گزارش وبلاگ قطب نما، پژوهشگران آمریکایی در آنالیز جدید خود کوشش کردند تا با یاری یک روش مبتنی بر سلول درمانی، گروهی از سرطان های خون را درمان نمایند.

به گزارش وبلاگ قطب نما و به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران موسسه سرطان دانا فاربر (Dana-Farber Cancer Institute) آمریکا در پژوهش جدید خود مشاهده کردند که یک داروی مبتنی بر روش درمان با سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن(CAR T-cell therapy) که با نام آکسیکابتاژن سیلولوسل(Axicabtagene Ciloleucel) عرضه می گردد، توانست طی فاز دوم یک آزمایش بالینی، سلول های سرطانی را در حدود 80 درصد بیماران مبتلا به لنفوم غیر هاجکین(NHL) پیشرفته، به سطوح غیر قابل شناسایی برساند.
لنفوم غیر هاجکین، گروهی از سرطان های خون است که همه انواع لنفوم به غیر از لنفوم هاجکین را در برمی گیرد. اگرچه لنفوم غیر هاجکین معمولا رشد آهسته ای دارد اما بیماری اغلب پس از درمان استاندارد عود می نماید و احتیاج به درمان های جدیدی دارد. به گفته پژوهشگران، میزان اثربخشی آکسیکابتاژن سیلولوسل در شرکت نمایندگان این آزمایش که بیماری آنها عود نموده بود و یا نسبت به سایر داروها مقاوم هستند، بسیار دلگرم نماینده است.
کارون یاکوبسون(Caron Jacobson)، سرپرست این پژوهش گفت: میزان واکنش ها و دوام آنها ما را تحت تاثیر قرار داد. این روش درمانی، تاثیر معناداری بر افرادی گذاشته است که بیشتر در معرض خطر قرار دارند. من نیز در اوایل پروژه، تحت تاثیر میزان مطلوب بودن مشخصات ایمنی در مقایسه با لنفوم هایی قرار گرفتم که به سرعت رشد می نمایند.
آکسیکابتاژن سیلولوسل، با جمع آوری بعضی از سلول های بیمار و تغییر ژنتیکی آنها برای قرار دادن یک گیرنده ژنتیکی خاص روی آنها ساخته می گردد. این گیرنده، سلول های تی اصلاح شده موسوم به سلول تی کایمریک را قادر می سازد تا به سلول های سرطانی متصل گردد و آنها را از بین ببرد. سپس، سلول های تی کایمریک به بیماران تزریق می شوند. این درمان در آزمایش های پیشین روی بیماران مبتلا به لنفوم سلول B عظیم(large B cell lymphoma) توانست سلول های سرطانی را کاهش دهد و آنها را به سطح غیر قابل تشخیص برساند تا بدین ترتیب، به یک واکنش بی نقص در بسیاری از بیماران برسد.
پژوهشگران در جدیدترین آزمایش خود موسوم به ZUMA-5، آکسیکابتاژن سیلولوسل را روی 146 بیمار مبتلا به لنفوم فولیکولار(Follicular lymphoma) و لنفوم مارژینال زون(Marginal zone lymphoma) به کار بردند که هر دو از انواع لنفوم غیر هاجکین با رشد آهسته هستند. همه بیماران به رغم گذراندن درمان های پیشین، لنفوم فعال داشتند.
پس از گذشت میانگین 17/5 ماه از درمان با آکسیکابتاژن سیلولوسل، 92 درصد از شرکت نمایندگان آزمایش، واکنش مورد نظر را نشان دادند. کاهشی قابل تشخیص در سرطان آنها مشاهده شد و 76 درصد نیز یک واکنش کامل را نشان دادند.
تقریبا همه بیماران، عوارض جانبی نامطلوبی را تجربه کردند 86 درصد از آنها، عوارض جانبی درجه سه یا بالاتر را داشتند. هفت درصد از بیماران، سندرم آزادسازی سیتوکین درجه سه یا بالاتر را تجربه کردند و 19 درصد نیز اختلالات عصبی درجه سه یا بالاتر را داشتند. میزان واکنش ها در بیماران مبتلا به لنفوم فولیکولار، کمی بیشتر از بیمارانی بود که به لنفوم مارژینال زون مبتلا بودند.
منبع: خبرگزاری ایسنا