همکاری ایران،ترکیه و روسیه برای تغییر نظم جهانی، سه کشور نامتحد ولی همکار - وبلاگ قطب نما

به گزارش وبلاگ قطب نما، یک روزنامه روسی در سرمقاله خود اسم نموده است که سه کشور ایران،ترکیه و روسیه همگرایی نامتحدی را شکل داده اند که به تغییر نظم جهانی می انجامد که بر اساس مدل اوراسیایی روابط بین الملل نوشته شده است.

به گزارش وبلاگ قطب نما،روزنامه روسی وستی کافکازا در تحلیلی با اسم روسیه، ترکیه و ایران مدل اوراسیایی روابط بین الملل را برقرار می نمایند نوشت: ایران، ترکیه و روسیه در حال ساخت مدل تازهی از روابط بین الملل هستند،این سه کشور ضمن گریز از وابستگی بیش از حد به یکدیگر، برای محدود کردن نفوذ غرب کوشش می نمایند. ترکیبی از منافع متداخل و متضاد که مشخصه مدل تازه اوراسیا در روابط دو جانبه است، نتیجه تغییر نظم جهانی می باشد.

این رسانه با تاکید بر همکاری سه کشور در منطقه به اتحاد آنها پرداخت و نوشت: روسیه، ترکیه و ایران هیچ اتحادی را برقرار نمی نمایند - آنها همکاری می نمایند، رقابت می نمایند، از یکدیگر یاری می گیرند و زمانی که صلاح بدانند، از یکدیگر دور می شوند. این نوع تعامل مشابه روابط میان قدرت های اروپایی در قرن نوزدهم است که بی اعتمادی میان آنها بسیار بود، اما آنها می خواستند که در صورت لزوم، نقاط مشترک را پیدا نمایند و برای ممانعت از تحمیل اراده یک قدرت به دیگران، تعادل را برقرار نمایند. آنها بعلاوه، معتقد بودند که باید در قبال تغییر در نظم جهانی محتاط بود.

این روزنامه با آنالیز علل و عملکرد این سه کشور سه عامل را باعث همگرایی توصیف کرد و نوشت: ایران، ترکیه و روسیه به خاطر چند تهدید گردهم آمده اند: جنگ در سوریه، تروریسم و افراط گرایی و جدایی طلبی نمودها. فشار امریکا بر هر یک از این سه کشور مانند حلقه ای برای همکاری میان آنها می باشد. این کشورها در پی ایجاد تغییر در نظم جهانی هستند، زیرا دیگر از توافق های پس از جنگ سرد سود کافی عایدشان نمی گردد. هر کشوری به فضای متعادل تازهی احتیاج دارد.اما، تفکرات آنها در بعضی موارد فرق دارد. ایران در پی تتازه ساختاری کامل است، زیرا شور انقلابی و دیدگاه های ژئو سیاسی این کشور کاملا مخالف نظم جهانی به رهبری امریکا می باشد. مطالبات روسیه برای تغییر بنیادی چندان رادیکال نیست، زیرا در سایه نظم جهانی لیبرال به مزایایی دست یافته است. ترکیه در پی برقراری تعادل میان روسیه و امریکا است. این امر به یکی از مهم ترین ابعاد سیاست خاور میانه و مدیترانه ای آنکارا تبدیل شده است. ترکیه در حال تغییر است و براساس منافع خود، میخواهد، با هر بازیگر جهانی همکاری کند.مردم روسیه، ترکیه و ایران از تجربه تاریخی مشابه با مبارزه ضد امپریالیستی برخوردارند. آنان معتقدند که تفکر اوراسیایی می تواند، جایگزینی برای سلطه فرهنگی، تاریخی، سیاسی و مالی غرب باشد. ایران مانند روسیه آرزوهای مشابهی در مورد دریای خزر دارد. قدرت های خارجی در منطقه مجاز نیستند که به این دریا دسترسی داشته باشند. کشورهای کوچکی که به دریای خزر دسترسی دارند هم باید با منافع تهران و مسکو در عرصه انرژی و امنیت در صلح باشند.

این روزنامه روسی در نهایت با تاکید بر غرب زدایی سه کشور در منطقه نوشت: تمایل این سه کشور برای کنار زدن غرب در بعضی از ابتکار عمل ها مشهود است. مانند، مذاکرات پیرامون حل و فصل مساله سوریه در قالب آستانه. این گام ها در قفقاز جنوبی هم برداشته شده و ترکیه و ایران تفکر ایجاد توافق منطقه ای پیرامون امنیت و همکاری را بدون مشارکت غرب مطرح نموده اند.اگرچه، روندهای اصلی در سطوح منطقه ای و جهانی این سه کشور را به یکدیگر نزدیک می نماید، اما این به معنای آن نیست که طرفین برای ایجاد اتحاد رسمی با تعهدات رسمی کوشش نمایند. ایران، روسیه و ترکیه نبود اتحاد رسمی را مزیتی می دانند که به آنها امکان دادن مانور، برقراری تعادل و احترام به عرصه های مهم نفوذی و حیاتی یکدیگر را مهیا می سازد.برای روسیه، همکاری تنگاتنگ با ترکیه و ایران سودآور است، زیرا غرب را تحت فشار قرار می دهد و به مسکو اجازه می دهد تا مسائل مهم در دریای سیاه، قفقاز، دریای خزر و بعلاوه، سوریه را حل و فصل کند. ترکیه و ایران هم برنامه های خود را دارند. هر دو کشور از کارت روسیه برای امتیاز دریافت از غرب استفاده می نمایند.

310 310