پرندگان عجیبی که مصریان به خدایان تقدیم می کردند - وبلاگ قطب نما

به گزارش وبلاگ قطب نما، پرندگان مومیایی شده قبلاً به وسیله مصریان باستان به عنوان قربانی برای خدایانی مانند هوروس، رای و توت دفن می شدند.

به گزارش خبرآنلاین، در حقیقت، میلیون ها پرنده سلاخی شده در کنار مومیایی های مصری دفن شدند. اما تا این لحظه معین نبود که آیا این پرندگان مانند گربه ها اهلی شده اند یا حیوانات وحشی هستند. در فرهنگ مصر باستان، پرندگان اهمیت بسیار مهمی داشتند.

یکی از شناخته شده ترین نماد های مصر باستان پرنده مصری است. به عنوان نمادی برای زندگی پس از مرگ و تولد دوباره و بعلاوه مکانی برای رفتن روح عمل می کرد. مصریان معتقد بودند که پس از مرگ، روح یک فرد به وسیله پرنده ای ربوده می گردد و به اوزیریس بر تخت او می پیوندد.

این نماد بعلاوه به عنوان نمادی قوی از الهه نخبت عمل می نماید که اغلب با تاج یا روسری ساخته شده از پرندگان مصری نشان داده می شد.

بر اساس مطالعات اخیر که ترکیب شیمیایی این پرندگان را مورد آنالیز قرار داده است، قبل از حفر لانه های خود، آن ها حیواناتی رام نشده و وحشی بودند که در طبیعت زندگی می کردند. یک جنبه و سوال جالبی که اغلب مطرح می گردد این است که چگونه مصری ها توانستند این همه پرنده را صید نمایند؟

این یک بحث شدید است. اگر این پرندگان در مقیاس صنعتی پرورش داده شوند، تأثیر مالی قابل توجهی خواهد داشت، اما اگر شکار شوند، این به معنای بار زیست محیطی عظیمی بر جمعیت پرندگان خواهد بود.

استخوان ها و عادات غذایی پرندگان به محققان یاری کرد تا معما را کشف نمایند. محققان در موزه تلاقی ها در لیون بعلاوه پوست مومیایی شده 20 پرنده ایبیس و دیگر پرندگان را آنالیز کردند.

این رژیم غذایی برای حیوانی که در اسارت نگهداری می گردد امکان پذیر نبود.

از آنجایی که ابیس ها احتمالاً یک جمعیت محلی دائمی در دره نیل بودند، یافته های این مطالعه نشان می دهد که پرندگان شکاری اغلب به خارج از آن منطقه می رفتند. با این حال، آن ها در جستجوی غذا بیشتر از مصری هایی که حیوانات را مومیایی می کردند، این کار را انجام می دادند.

بقایای پرندگان در مراحل مختلف زندگی نیز به وسیله محققان کشف شد که نشان می دهد آن ها به نوعی در اسارت بزرگ شده اند. در بعضی از متون آن عصر نیز به این عمل اشاره شده است.

با این حال، شواهدی مبنی بر شکار پرندگان وحشی در هنر مصر باستان وجود دارد و یک تحقیق در سال 2019 این فرضیه را مطرح نمود که آن ها پرندگان مهاجری بودند که برای مدت کوتاهی رام شدند.

طبق آخرین مطالعه، این پرندگان وحشی بودند.

با توجه به این واقعیت که مصری ها میلیون ها گونه شکارچی و ابیس را صید کردند، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که آن ها یک شبکه شکار پیشرفته داشتند.